Odbyt – wrota piekieł, czy brama do raju?

Dzisiaj będzie o tych, którzy rżną w kakao.

Co powoduje, że szczytem rozkoszy może być dla człowieka babranie się w gównie?

Czy nasz świat, który widzimy wokół nie jest właśnie taką czarną dupą, pełną odchodów, w której się znaleźliśmy i z której znikąd światła w tunelu?

O nie.. jest przecież odbyt.. odbyt jest ujściem tunelu.. przez odbyt możemy dostrzec resztki światła.. Więc dymasz człowieku ten nieszczęsny odbyt i dymasz.

Wchodzisz. Wychodzisz. Wchodzisz. Wychodzisz.

Pierdolisz i pierdolisz... końca nie widać.

Potem spuszczasz całe swoje bieżące napięcie do tej przepastnej dziury i dokładasz się do ogólnego tam gówna.

Myślisz, że to jest nie w temacie bloga?

Otóż jest.

Bardzo nawet.

Taka metofora, a jednocześnie całkiem realne i gorzkie życie.

Pomówmy o energetyce procesu.

Jebanie w odbyt jest jebaniem w pierwszą czakrę.

To jakbyś pierdolnął w łodygę rośliny, łamiąc ją i trzepiąc tylko jej korzeń.

Jebanie w pierwszą czakrę jest aktem niszczenia.

Nie może być inaczej.

Doskonale utrzymuje dymanego na niskim i podstawowym poziomie energii.

Doskonale usidla go w matriksie.

O to przecież chodzi.. by on nie mógł się wyzwolić, a i ty poprzez niego.

Wiąże was ta sama energetyka.

Czym to się różni od jebania cipki?

No choćby tym, że cipka kobiety na starcie jest na drugiej czakrze, seksualno-sakralnej.

Jeśli energia miedzy kochankami zatrzyma się na tym poziomie, to przynajmniej dodadzą sobie trochę siły witalnej wzajemnie.

Jeśli jednak kobieta umie poprowadzić swoją energią, energię kochanka podczas aktu – może wyciągnąć kundalini znacznie wyżej, przez kolejne czakry, by szczytowanie obojga odbyło się na dużo wyższym poziomie.

Zalety są spore.. można wyfrunąć choć na chwilę z tego świata.. całkiem dosłownie.

Można tworzyć, nie niszczyć.

Można powrócić do źródła.

Dlaczego więc ludzie wybierają gówno?

Bo boją się skrzydeł.

Są, jak w tej przypowieści, orłami, wypadłymi z gniazda, wychowanymi z kurami, orłami, które myślą o sobie, że nie dla nich marzenia o przestworzach.

Cóż. Ich wybór.

Wybór, nie przeznaczenie.

666